رازی در دل نهفته است         غمی در دل شکفته است

قلب بی تاب است و بس       در انتظار یار نشسته است

پای خواهد رود سوی یار        در این راه پای هم شکسته است

روح از این همه درد و غم         خود را از همه جا گسسته است

از فراق یــــار، چشـــــــــمان       اشک خونین بر گونه بسته است

دستان از بلند کردنِ خود         سوی یار دگر خسته است

تن با تمام عشق و جان      به پای بــــهار نشسته است

بی تو بودن سخت است             به سختی کوه

بی تو بودن عذاب است           همچو عذاب جهنم

بی تو بودن گناه است               همچو گناه کبیره

بی تو بودن مرگ است                مرگ از درد و رنج

بی تو بودن تنهایی است              تنهایی در کنج اتاق

بی تو بودن درد است                  درد نداشتن عزیز

  بی تو بودن فقر است                فقر عشق و عا شقی

بی تو بودن زندگی خزان است      همچو رفتن تو ای بهــــــارم

بهار، در فصل بهار تنهایی رو در دلم نهاد              رفتُ در دل خونم پا نهاد

      بهار در فصل بهار جای خوشی                 غم و غصه را در وجود من نهاد

بهار آمد سحر شد، گل ها شکوفه زدند     لیکن بهارم رفتُ تاریکی رو در زندگیم نهاد

   بهار در سفره ی هفت سین همه         سبزه و سیب و آیینه ی روشنایی رو نهاد

     بهارم در سفره ی هفت سینم            سختی و سستی و آیینه ی دق رو نهاد

      بهار آمد زندگی دوباره را آورد                  اقبال و شادی رو در دل بشر نهاد

       بهارم ولی زپیش من رفتُ                    ادبار و غم رو در دل مجروحم نهاد

     تنها کس من بودی ای بهَارِمن             تو تمام عمر من بودی ای بَهارِ من

         تو کسی بودی که با دیدین تو       دل من واسه عمری عاشقت شد، بَهارِ من

     می خوام بگم هنوزم عاشقتم             اینُ از تَهِ دلم بهت می گم،بَهارِ من

کاش که بودی می دیدی که دلم              از دوریِ تو خون شده،بهَارِ من

         جای اشک از دو تا چشمای سیام         داره قطره قطره خون می باره،بَهارِ من         

 بدون تو دارم جون می دمُ                  هنوزم دیوونه ی نگاهتم،بَهارِ من

                   دیگه طاقت سکوتُ ندارم                 می خوام بگم دوست دارم، بَهارِ من              

به خدا قسم اگه پیشم نیای                 از دوریت دق می کنم،بَهارِ من

                  در سایه سار شبها در فکر توأم         در تنهایی و غم ها در یاد توأم

                 در تاریکی شب در وصف تو خوانم      در خلوت کوچه ها در  انتظار توأم

                      دل و جان را در راه تو بازم                با این همه رنج من یار توأم

                   در راه عشق به پایت می مانم           در این کویر خشک همراه توأم

                 زعشقت همچو باران می بارم                 چو من ابرم ، سایه توأم

                 در فرحت تک و تنها می مانم                در غم و غصه من غمخوار توأم

                 بهارم بیا من تو را  می خواهم         بیا تا جان کنم نثارت، من عاشق توأم

                            چشام داره نم می گیره        غصه رو در پیش می گیره

                           می خواد بره باز پیش اون         همش بهونه می گیره

                         دلش می خواد پیشش باشه        اما گریش می گیره

                           کارش شده کنج نشینی        کنج اتاق ماتم می گیره

                             اما نمی دونه کجاست        سراغشُ زغریبه می گیره

                               دستام جای بهاره           غصه رو در جون می گیره

                             دیگه داره کم می یاره           از خدا یاری می گیره

                 برِس به داد دِلِ بیچاره خسته               دلی که کنج اتاق تنها نشسته

              دل من از همه جا دیگه گسسته          کسی پای حرفام هیچ وقت نشسته

                  یکی دلمُ بدجور شکسته                اشک روی چشمام بدجور نشسته

              تنم خودشو به یه گوشه بسته            غم و غصه روی گونم گویی نشسته

             دل من زعشقش مسته ،مسته                 یه حرفی رو لبم  نشسته

           می خواد بگه به بهَارِ شده  وابسته           تا جون داره به پای اون نشسته

           یارب ،یارب قلبم رو بهار شکسته            بهار رفته انگار جاش پاییز نشسته

سلام بر تمام وجودم     که تمام وجودم از آن اوست

سلام بر عشق و امیدم   که رسیدن به او تنها آرزوست

سلام بر پاره تنم          که تن بی او بی روحست

سلام از اعماق دلم         که این دل در یاد اوست

سلام بر حیات و زندگی     که زندگی در گرو اوست

سلام بر زیبایی بی کران   که کرانه زیبایی از آن اوست

سلام بر نام بهـــــــار      که این نام لایق اوست

تصور کن

گذر از گندم زار

چه زیباست دنیا

بدون چشم...

ما هر دو منتظریم

تو برای سوار شدن در اولین ایستگاه

و من

به آخر خط رسیده ام

و  منتظر گشایش دری...

Canon EOS 450D

sec 1/4000

f / 5.6

focal lenght 135mm

karaj-chitgar station