من نیز  آنجا رفتم

پنچر

اکنون نیز هوای آنجا کرده ام

افسوس

چرخی نیست، که پنچر باشد...

روی دلی نوشته بودند

ورود ممنوع

اما جایی برای نشستن داشت...

روشن بود

زمانی آتش

ماه همه چیز را گفت

معبد چغازنبیل(آتشکده زیگورات)
بزرگترین بنای خشتی جهان
شوش-خوزستان

به خوابی عمیق فرو رفت

وقتی که

در را به روی خویش بسته دید...

اهواز-فروردین 1388

برای ملاقات با او

پله نقشی نداشت

بالایی،از همان ابتدا...

خاک دل می روبم

جمع کنم در گلدان

گلی را خواهم کاشت

برخی از عکاسان پس از نمایش عکس خود، در توضیح نحوه عملکردشان می‌گویند که " هیچ ویرایشی روی عکسم انجام نداده‌ام".
در واقع ایشان بر این عقیده استوارند که ویرایش عکس در نرم افزار از اصالت عکس میکاهد، یا ویرایش عکس برای اصلاح یا پوشاندن عیوبی در عکس است که اصولا عکاس متبحر با روش متبحرانه‌اش با آنها برخورد نمیکند و یا ویرایشهای نرم افزاری عکس، هنر را از عکس میگیرد و عکس را تبدیل به نقاشی میکند و یا ...
این سوءتفاهم بزرگ عکاسی دیجیتال اما حکایتی برای خود دارد.

در اینجا نمیخواهم به مساله ویرایش عکس در عکاسی سنتی نگاتیو بپردازم بلکه میخواهم تاکید کنم که علت اصلی این تفکر، عدم آشنایی با اصول عکاسی دیجیتال و مفاهیم این دنیای جدید است. مفاهیمی که هرچند شباهتهایی با دنیای نگاتیو دارند اما تفاوتهایی اساسی، مرز مشخصی بین این دو دنیا میکشد. یکی از اشتباهات کاربران ناآشنا با این دنیای جدید، سوءتفاهمی در خروجی دوربینهای دیجیتال است که گمان می‌برند، اولا این خروجی ، یک خروجی خام و اصیل بوده و ثانیا این خروجی، یک خروجی بی عیب و نقص است.
همانگونه که بسیاری از شما مطلع هستید، دوربینهای عکاسی دیجیتال پس از دریافت اطلاعات توسط حسگرشان، تازه کارشان شروع میشود! اینان با پردازشگرشان شروع به پردازش این اطلاعات خام میکنند. پردازشهایی نظیر تفسیر اطلاعات رنگ، خطی سازی، شارپ سازی، اصلاح رنگ و تراز سفیدی، تنظیم کنتراست، تنظیم اشباع و ...
در بسیاری از دوربینها، کاربر میتواند این پارامترها را تغییر دهد و در خیلی از دوربینها هم امکان تغییر این پارامترها وجود ندارد. بنابراین عکسی که به دست شما میرسد قبلا توسط دوربین پردازش و ویرایش شده است. و البته ممکن است این ویرایش کاملا هم ایده‌آل نباشد. حال خود دانید که این عکس را با این تفکر که یک عکس ناب! است منتشر کنید و یا در کامپیوتر و با پردازنده‌‌ای قوی و نرم ‌افزاری قویتر از دوربین، عیوب آن‌ را اصلاح کنید.

اشتباه دوم چنین کاربرانی، این تفکر است که "دوربینها خروجی ایده ‌آلی دارند". خیر، تمام سیستمهای تولیدکننده تصاویر دیجیتال، حتی گرانترین و جدیدترین دوربینهای دیجیتال، بالذات دارای عیوبی هستند که همواره خروجی آنها، درجاتی با واقعیت فاصله دارد. این فاصله را اما می‌توان با ویرایشهای نرم افزاری کم نمود. به همین دلیل است که می‌توان عکسی خارق‌العاده با یک دوربین دیجیتال ارزان تهیه کرد و بالعکس از یک دوربین گران، عکسی معیوب تولید نمود.
واالبته مفت بودن نرم افزارهای گرانقیمتی مانند فتوشاپ در ایران،‌ علت مهم دیگری برای این تفکر است. اگر کسی برای خرید فتوشاپ هزینه‌ای بیش از خرید دوربین متحمل می‌شد، آن موقع ارزش هر اصلاح کوچک را با این نرم‌افزار می‌دانست.

پس به طور خلاصه:
1- ویرایشهای نرم افزاری عکسها، نه تنها از ارزش عکسها کم نمی‌کند که آنها را با ارزش و شایسته دیدن می‌نماید.
2- در اکثر اوقات دوربینهای دیجیتال نمی‌توانند تصاویری بی عیب و بدون نیاز به ویرایش تولید کنند.
3- دوربینهای دیجیتال خود با نرم افزار درونی‌شان به امر شریف ویرایش اهتمام دارند، اما این تلاش همیشه قرین به موفقیت نیست. ( به جز خروجی RAW = فایلهای خام که خود کاربر باید کل فرایند پردازش و ویرایش را انجام دهد).
4- فرآیندهای ویرایش جزء جدایی ناپذیر عکاسی است و تکمیل کننده سه مرحله اصلی آن (قبل از عکاسی {Pre-Capture} + عکاسی {Capture} + پس از عکاسی Post-Capture}
5- ویرایشهای نرم‌افزاری هیچگاه نمیتوانند اشکالات اساسی عکاسی را اصلاح کنند. توجه و دقت کافی به نورسنجی و سایر اصول عکاسی همواره (حتی در عکاسی RAW) اهمیتی حیاتی دارد.

منبع

پله،پله،پله

       و باز هم پله

و من که به خود می نگرم

نوشته بود دست تو

گوشه ی کتاب من همین دو جمله را:

سادگی همیشه ضربه می خورد

وعشق عشق پاک یک دروغ محض بوده است

در نگاه شرمگین آینه

باز

خاطرات روزهای دور

روزهای مانده در غبار را

گیج و مات به جستجو نشسته ام:

دستهای تو همیشه گرم بود

حرف های تو

یک دریچه رو به زندگی برای من گشود

و من روزها به عشق تو

به عشق حرف های ساده ات

و چشم های  ساده ات

غرق نور می شدم.. شاد وپر غرور می شدم

از سیاهی زمین دور می شدم

روزها گذشت وتو بزرگ می شدی

وای نه!

                خدای مهربان

در لباس گرگ می شدی

چشم های تو که سادگی ? سادگی محض بود

بی فروغ می شدند

خنده های تو.... حرف های تو

اشک های تو دروغ می شدند

عشق تو به تیرگی نشست

خواب میشدی وپشت من زیر بار لحظه ها شکست

یک شب از میان خاطرم

رفتی و به جز دو جمله ای از تو

گوشه ی کتاب من چیز دیگری نماند

من همیشه ساده بوده ام

                           و روی این زمین :

سادگی همیشه ضربه می خورد

وعشق

عشق پاک  یک دروغ محض بوده است...

موهبتی که خداوند آن را فقط به تعدادمعدودی از انسان ها می دهد...

چیزی که تا انتهای خلقت وجود دارد بلند است

و جاودانی...

عامل نزدیک شدن به خدا?

به راستی که عشق زودتر از نسیمی که بر بوستان

می وزد از قلبها عبور می کند...

نمی دانم در کجا خوانده ام که عشق زیباست چون

جوانه بهاری!

مهربان است چون نسیم?

سخاوتمند چون باران وشیرین چون عسل ...

لطافتی است که لمسش نا ممکن نیست?

ولی بسیار دشوار... نا ملموس نیست

ولی حرکتی جاودانه در قلب است

باید تجربه کرد تا فهمید عشق را وحال عاشقان را...

سابق بر این ? کلمه عشق را ناچیز می دانستم ?

اما امروز از نظرم

لطیف است

دوست دارم حسش کنم...

هیچ گاه آرزویی جنون آمیز ? چون این را نداشتم ..

            آرزویی که امکانش نیست.